Sebastian Kurz
_(cropped).jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
27 sierpnia 1986 |
|---|---|
| Kanclerz Austrii | |
| Okres |
od 7 stycznia 2020 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Kanclerz Austrii | |
| Okres |
od 18 grudnia 2017 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca |
Hartwig Löger (p.o.) |
| Przewodniczący OBWE | |
| Okres |
od 1 stycznia 2017 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister spraw zagranicznych Austrii | |
| Okres |
od 16 grudnia 2013 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| |
.jpg)
Sebastian Kurz (ur. 27 sierpnia 1986 w Wiedniu[1]) – austriacki polityk, deputowany krajowy, w latach 2013–2017 minister spraw zagranicznych, w latach 2017–2019 i 2020–2021 kanclerz Austrii, były lider Austriackiej Partii Ludowej (ÖVP).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Działalność do 2017
[edytuj | edytuj kod]W 2004 zdał egzamin maturalny w szkole średniej w Wiedniu[1]. Odbył służbę wojskową, po czym w 2005 rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie Wiedeńskim[2], których nie ukończył.
Zaangażował się w działalność Austriackiej Partii Ludowej, w 2009 został wybrany na przewodniczącego organizacji młodzieżowej tej partii[2]. W latach 2010–2011 był radnym Wiednia, w kwietniu 2011 objął stanowisko sekretarza stanu ds. integracji. W wyborach z września 2013 uzyskał mandat posła do Rady Narodowej. W grudniu tego samego roku w drugim rządzie Wernera Faymanna został z rekomendacji ÖVP powołany na urząd ministra spraw zagranicznych[1], odpowiedzialnego również za sprawy europejskie, a wkrótce później też za integrację. Pozostał na tym stanowisku także w utworzonym w maju 2016 gabinecie Christiana Kerna[3].
W 2015 przedstawił, przyjętą następnie przez austriacki parlament, propozycję nowej ustawy dotyczącej islamu. Wprowadziła m.in. zakaz finansowania meczetów i imamów z funduszy zagranicznych, uregulowała też kwestię wersji Koranu dostępnej w Austrii[4]. Propozycje te polityk motywował koniecznością zmniejszenia wpływu radykalnego islamu w Austrii[5]. Starał się również wprowadzić ułatwienia dla imigrantów celem integracji, a jednocześnie deklarował surowe traktowanie tych, którzy nie chcieli się integrować. Podczas kryzysu uchodźczego domagał się zamknięcia bałkańskiego szlaku i zapowiadał stanowcze działania wobec osób związanych z radykalnym islamem[6]. Od 1 stycznia do 18 grudnia 2017 sprawował funkcję przewodniczącego OBWE[7].
Działalność od 2017
[edytuj | edytuj kod]W maju 2017 został nowym liderem swojego ugrupowania w miejsce Reinholda Mitterlehnera[8]. Jego nominację na funkcję przewodniczącego w lipcu tegoż roku potwierdził partyjny kongres[9]. W październiku 2017 jego ugrupowanie zwyciężyło w wyborach parlamentarnych, uzyskało ponad 31% głosów i 62 mandaty[10]. Sebastian Kurz ponownie został wybrany do Rady Narodowej. W tym samym miesiącu prezydent Alexander Van der Bellen zlecił mu misję utworzenia nowego rządu[11].
Pod koniec października wraz z ÖVP podjął rozmowy koalicyjne z narodowo-konserwatywną Wolnościową Partią Austrii (FPÖ)[12]. W połowie grudnia ogłoszono zawarcie porozumienia i przedstawiono skład przyszłego gabinetu, w ramach którego liderowi ludowców przypadła funkcja kanclerza[13]. Urzędowanie na tym stanowisku rozpoczął 18 grudnia 2017, gdy jego rząd został zaprzysiężony przez prezydenta Alexandra Van der Bellena[14].
17 maja 2019 prasa opublikowała pochodzące z lipca 2017 nagrania ze spotkania lidera FPÖ, m.in. z kobietą podającą się za krewną wpływowego rosyjskiego oligarchy. W jego trakcie Heinz-Christian Strache miał m.in. oferować jej pomoc w uzyskaniu państwowych kontraktów w zamian za wsparcie jego partii przez austriacki tabloid, w który kobieta miała zainwestować[15][16]. Zapoczątkowało to tzw. aferę z Ibizy. 18 maja Sebastian Kurz wykluczył możliwość dalszej współpracy z wicekanclerzem i zapowiedział jego odejście z rządu[17], a także dążenie do przedterminowych wyborów.
Konsekwencją afery był rozpad koalicji. 22 maja 2019 odwołano wszystkich ministrów rekomendowanych przez FPÖ (z wyjątkiem bezpartyjnej minister spraw zagranicznych)[18]. 27 maja 2019, dzień po zwycięskich dla ludowców eurowyborach, parlament głosami SPÖ i niedawnego koalicjanta przegłosował wobec jego rządu wotum nieufności[19], co rozpoczęło procedurę dymisji gabinetu. Następnego dnia Sebastian Kurz został odwołany, a obowiązki kanclerza tymczasowo przejął Hartwig Löger[20] (kilka dni później kanclerzem została Brigitte Bierlein). Ostatecznie we wrześniu doszło do przedterminowych wyborów, które ludowcy ponownie wygrali[21]. Sebastian Kurz uzyskał mandat posła XXVII kadencji[1].
Na początku października lider ludowców Sebastian Kurz otrzymał misję utworzenia nowego rządu[22]. Po kilku tygodniach zawarto porozumienie o rozpoczęciu oficjalnych negocjacji z Zielonymi, powołano następnie liczne zespoły negocjacyjne celem ukształtowania przyszłego programu rządowego[23]. 1 stycznia 2020 ogłoszono oficjalne porozumienie koalicyjne[24]. 7 stycznia prezydent dokonał zaprzysiężenia Sebastiana Kurza na urząd kanclerza, a także powołał członków jego drugiego rządu[25].
9 października 2021 ogłosił rezygnację z urzędu kanclerza. Doszło do tego wkrótce po przeszukaniu przez śledczych biur kanclerza i partii w ramach postępowania dotyczącego defraudacji funduszy publicznych[26][27]. Zakończył urzędowanie 11 października tegoż roku, gdy na czele rządu stanął rekomendowany przez niego Alexander Schallenberg[28]. Objął kierownictwo frakcji poselskiej ludowców, jednakże 2 grudnia 2021 zapowiedział wycofanie się z działalności politycznej, w tym odejście z funkcji partyjnych[29]. Następnego dnia ÖVP na swojego lidera i przyszłego kanclerza rekomendowała Karla Nehammera[30].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Profil na stronie Parlamentu Austrii. [dostęp 2019-10-24]. (niem.).
- ↑ a b Lebenslauf Sebastian Kurz. oevp-wien.at. [dostęp 2013-12-22]. (niem.).
- ↑ Bundesregierungen seit 1918. parlament.gv.at. [dostęp 2021-12-28]. (niem.).
- ↑ Muslims in this country allowed only German language Qurans. intoday.in, 28 lutego 2015. [dostęp 2017-05-11]. (ang.).
- ↑ Elahe Izadi: Austria is taking controversial steps to tighten a 100-year-old 'Law on Islam'. washingtonpost.com, 26 lutego 2015. [dostęp 2017-05-11]. (ang.).
- ↑ Bartosz T. Wieliński: Austria zwalcza islamskich agentów zagranicy. wyborcza.pl, 26 lutego 2015. [dostęp 2017-10-18].
- ↑ Sebastian Kurz. osce.org. [dostęp 2022-12-06]. (ang.).
- ↑ Austrian conservatives pick Foreign Minister Kurz as leader. reuters.com, 14 maja 2017. [dostęp 2017-05-15]. (ang.).
- ↑ Hans Punz: Kurz mit 98,7 Prozent zum ÖVP-Chef gewählt. diepresse.com, 1 lipca 2017. [dostęp 2017-07-01]. (niem.).
- ↑ Nationalratswahl 2017: Österreich. bmi.gv.at. [dostęp 2017-10-22]. (niem.).
- ↑ Sebastian Kurz ma utworzyć nowy rząd. Kto wejdzie do koalicji?. wprost.pl, 20 października 2017. [dostęp 2017-10-21].
- ↑ ÖVP und FPÖ „planen umfassende budgetäre Bestandsaufnahme”. diepresse.com, 25 października 2017. [dostęp 2017-12-18]. (niem.).
- ↑ Kurz und Strache: „Österreich kann’s besser”. diepresse.com, 16 grudnia 2017. [dostęp 2017-12-18]. (niem.).
- ↑ Die neue Regierung ist angelobt. orf.at, 18 grudnia 2017. [dostęp 2017-12-18]. (niem.).
- ↑ Nagrania wideo obciążają wicekanclerza Austrii. onet.pl, 18 maja 2019. [dostęp 2019-05-18].
- ↑ Heinz-Christian Strache: Vice-chancellor caught on secret video. bbc.com, 18 maja 2019. [dostęp 2019-05-18]. (ang.).
- ↑ Austrian Chancellor Sebastian Kurz rules out working with vice-chancellor: reports. dw.com, 18 maja 2019. [dostęp 2019-05-18]. (ang.).
- ↑ Die neuen Gesichter der Übergangsregierung. orf.at, 22 maja 2019. [dostęp 2019-05-22]. (niem.).
- ↑ Kurz nach Absetzung: „Bin noch immer hier”. orf.at, 27 maja 2019. [dostęp 2019-05-27]. (niem.).
- ↑ Löger angelobt, aber: „Wie spricht man Ibiza aus?”. kurier.at, 28 maja 2019. [dostęp 2019-05-28]. (niem.).
- ↑ Nationalratswahl 2019: Österreich. bmi.gv.at. [dostęp 2019-10-23]. (niem.).
- ↑ Kurz soll neue Regierung bilden. orf.at, 7 października 2019. [dostęp 2020-01-07]. (niem.).
- ↑ Namen von mehr als 100 türkis-grünen Verhandlern stehen fest. derstandard.at, 15 listopada 2019. [dostęp 2020-01-07]. (niem.).
- ↑ Kurz und Kogler präsentierten Einigung. orf.at, 1 stycznia 2020. [dostęp 2020-01-07]. (niem.).
- ↑ »Ich wünsch mir eine rot-weiß-rote Regierung«. bundespraesident.at, 7 stycznia 2020. [dostęp 2020-01-07]. (niem.).
- ↑ Matthew Karnitschnig: Austria’s Sebastian Kurz resigns. politico.eu, 9 października 2021. [dostęp 2021-10-09]. (ang.).
- ↑ Sebastian Kurz to quit as Austrian chancellor due to corruption inquiry. theguardian.com, 9 października 2021. [dostęp 2021-10-09]. (ang.).
- ↑ Topthema: Angelobung Schallenberg und Linhart. ots.at, 11 października 2021. [dostęp 2021-10-11]. (niem.).
- ↑ Austrian Chancellor Schallenberg to step down as his predecessor Kurz retires from politics. euronews.com, 2 grudnia 2021. [dostęp 2021-12-06]. (ang.).
- ↑ Austria ruling party picks Nehammer for chancellor. bbc.com, 3 grudnia 2021. [dostęp 2021-12-06]. (ang.).
.svg){kind=small}
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
_(cropped)_(cropped).jpg)
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
.jpg)
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
